Einde winterdip
Na de eerste zonnestraal in lange tijd – de 5-0 overwinning op hekkensluiter SHO (gemiddelde leeftijd 40) – volgde deze zaterdag een grotere uitdaging. Het in bloedvorm verkerende Barendrecht 17 (gemiddelde leeftijd nog geen 20 jaar, tegenover 30 jaar bij ons) dat nog slechts 3 verliespunten minder had dat de gedoodverfde kampioen Hellevoetsluis kwam op bezoek en wilde graag 3 punten meenemen om de titeldroom levend te houden. De uitwedstrijd verloren we nipt en zuur met 3-2, maar we hadden daar bij de rust al met 5-0 achter moeten staan. Vanwege de afwezigheid van de zeer gewaardeerde Jaap was het ditmaal de taak van uw verslaggever om de opstelling te maken en het strijdplan te verzinnen. Ploon wist welke sterkte punten we bij hen moesten neutraliseren en hoe we gebruik zouden kunnen maken van onze sterkte punten. Zaterdagmorgen om 10 over 5 ging Ploon maar uit bed, hij kon niet meer slapen en lag te piekeren over de vanwege deze taak. Het strijdplan werd door 1 na iedereen goed opgepikt (die dacht dat we weer snel met 0-4 achter zouden staan), nou.. die ene kreeg dus ongelijk. Barendrecht had wel meer balbezit dan wij, en wij kwamen er telkens snel en gevaarlijk uit. Een prachtige aanval over rechts leverde net niet de 1-0 op, maar de afgeslagen bal kwam bij .. ja u leest het goed … Yonne terecht, die een afgemeten voorzet gaf op Raymond, die met de punt van de schoen alsnog de 1-0 aantekende. Dat gaf een enorme boost en we gingen steeds beter voetballen. Barendrecht drong wel aan, maar achterin stond het als een huis, mede door het goede coachen en aansluiten van de zeer sterk debuterende keeper Jesper. Dat het na een half uur ineens 1-1 werd is ook wel typerend voor ons seizoen. Hun rechterspits passeerde onze linksback, hij wilde de bal voorgeven, maar schoot van een paar meter afstand keihard tegen het lichaam van Jurrian, die de bal niet kon ontwijken en in eigen doel scoorde (ditmaal dus niet JC). Meestal zijn dit soort incidenten aanleiding tot ‘koppies omlaag’, clustergoals, 1-4 ruststanden en dergelijke, maar wonder boven wonder herpakten we ons ditmaal wel goed (zou het dan toch vertrouwen zijn na de overwinning van vorige week?). Na een goede actie en dito diepe pass van Dave rommelde en frommelde Raymond zich een weg naar het doel. De grabbelende keeper kreeg geen vat op de bal en zo stonden we weer vrij snel op voorsprong gelukkig. Dat het nog 2-1 stond bij de rust, daar kon alleen Barendrecht blij mee zijn, want we hadden verder afstand moeten nemen. We wisselden ditmaal pas in de rust, ter voorkoming dat het halve elftal 3 x van positie moest wisselen. Een linksback kwam voor een linksback, een middenvelder voor een middenvelder en een spits voor een spits. Er veranderde de 2e helft dan ook niet veel aan het spelbeeld. 5 Minuten na de rust gebruikte de voor Raymond ingevallen Richard zijn lichaam goed binnen de 16, hij bediende Dave, die hard en droog de 3-1 binnen knalde. Dave moest eerder weg en Roger was later vanwege werk. Roger zag nog net de 3-1 en kon vrijwel direct daarna het plekkie van Dave overnemen. Jesper redde nog een keer bekwaam in een 1 tegen 1 situatie, die ontstond na onnodig balverlies en de als linksback uitstekend spelende Walter voorkwam met een prima sliding de aansluitingstreffer. Halverwege de 2e helft kwam Roger ‘ binnen de 16’ in aanraking met een verdediger van Barendrecht. De toegekende penalty werd door Daniel feilloos benut. Die 4-1 leidde tot nog meer frustratie bij Barendrecht, die hun titeldroom in duigen zagen vallen. Toen Daniel en Leon plaats maakten, Barendrecht de botte bijl begon te hanteren (waartegen de scheidsrechter verzuimde op te treden) en de vermoeidheid toe begon te slaan (de andere spelers moeten harder en meer meters lopen als Ploon op zijn eigen stekkie staat) werd het voetbal minder. We gaven nauwelijks iets weg en creëerden zelf ook niet meer zo veel meer. We hebben vandaag als team echt zeer goed gespeeld, iedereen voerde zijn taak uit en deed precies dat wat ie wel kan en liet na wat ie niet kan. Zelfs degene die nauwelijks een bal goed raakte scoorde een hele dikke voldoende! Wat een prachtige overwinning en zo mooi dat alles volgens plan liep.
Het is zondagmorgen 11 uur and i still can’t stop smiling
J Ploon Knijnenburg, spelersmakelaar.
