Spaans voor beginners, les 2
En de 2e ronde in het gevecht tussen de individuele klasse en het collectief. Op een prachtige zonovergoten zaterdagmiddag, met welhaast Spaanse temperaturen, wachtte ons een zware klus tegen het altijd lastige BZC’95 1, waartegen we thuis een 0-2 achterstand ophaalden en verzuimden te winnen… Maar dat was toen, wij stonden 2e en BZC stond 3e, beide nog hopend op een mogelijk kampioenschap. Inmiddels zitten we op een wedstrijd of 5 van het einde en zijn er nog 6 ploegen in de race om 2e te worden achter de ongenaakbare koploper (onvoorstelbaar, want zo goed zijn ze niet) Rhoon, dat echt 3 straatlengten voorsprong heeft op de rest. BZC en wij horen allebei tot de kanshebbers voor de 2e plaats. Het zou een bijzondere wedstrijd worden, zeker gezien de aanloop, want 2 dagen voor de wedstrijd overleed de moeder van onze meestal keepende Boyan (voor velen bekend als zeer gewaardeerd medewerker in de keuken van onze kantine). Hoe oud sommigen van ons team ook zijn, niemand van ons had zoiets ooit eerder meegemaakt binnen een elftal, dus we hadden meer overleg over hoe hiermee om te gaan, dan over de aankomende topper. We slaagden er toch weer in met voldoende eigen mensen af te reizen om te kunnen beginnen, terwijl Jesper zelfs nog door zijn vader werd gebracht om ons te komen versterken. Echt super!! En blij dat ie er was, want eerst viel Danny W. uit met pijn aan zijn lies, daarna nam de (van een zware knieblessure herstellende Danny K.) het zekere voor het onzekere en stapte direct na het arriveren van Jesper van het veld! Dan de wedstrijd…. net als vorige keer was het al snel weer puta dit, puta dat, grande pute, puta madre, conjo etc. etc. Uw verslaggever had van de leider te horen gekregen dat de Spaanse les echt uitsluitend voor beginners was en niet voor gevorderden, dus ik moest mijn mondje dichthouden. Dat lukte prima ditmaal. De 0 houden bleek echter een lastiger…. Na een minuut of 3 kreeg BZC een corner te nemen, Yonne maakte een prachtige balletbeweging, miste te bal en hun meest balvaste speler nam de bal vanaf een meter of 10 in 1 x op de slof. De in de 1e helft keepende Louis heeft de bal slechts gehoord, eerst voorbij fluiten, daarna het geluid van het net… 1-0. De koppies gingen niet om laag en we probeerden te profiteren van hun zwakheden (want die hebben ze!), dat lukte uitstekend, want we creëerden wel 5 100% kansen; daar moeten er zeker 3 van in. BZC had de bal, wij de kansen, pas vlak voor rust kreeg BZC voor het eerst een kans om de voorsprong te vergroten. Met 1-0 werd de rust bereikt, een onverdiende en onnodige achterstand. In de 2e helft liep het allemaal wat minder, scoorde Jesper een mooie goal, die (terecht) werd geannuleerd wegens buitenspel, scoorde Roger met een weergaloos schot (ongeveer vanaf de plek van die vrije trap van Pi-Air bij Freiburg) in de bovenhoek wel de 1-1 en kregen we ineens kansen op meer. Toch werd het 2-,1 nadat een vrije trap via onze muur voor de voeten van 1 van hun spitsen terecht kwam. Hij aarzelde niet en ramde de 2-1 tegen de touwen. Niet veel later een vergelijkbare situatie, een geblokt schot caramboleert voor de voeten van een speler van BZC en de 3-1 is een feit. Bij ons ontbrak het aan stootkracht en fitheid om nog iets te kunnen herstellen. Ergens (bij 2-1 of 3-1) kreeg Jesper nog 10 minuten rust vanwege een gele kaart voor een “Patatietje” (overtreding van achteren). Er mocht wel een vervanger in van de scheidsrechter, die het niet slecht deed, maar het erg lastig had. Vanwege onze zelfbeheersing ontspoorde het niet en eindigde de wedstrijd in een 3-1 overwinning voor de individuele klasse. Het was niet altijd even leuk, maar het was die dag – en nu nog steeds – duidelijk: Er zijn belangrijker dingen dan voetbal. Gisteren is ook nog de moeder van onze voormalige spits Davey (nu in 2e) en echtgenote van onze trainingsmaat Dave senior (Veteranen) overleden aan diezelfde slopende rotziekte. Namens ons allemaal heel veel sterkte en voor iedereen die wel eens wat roept…… denk alsjeblieft na wat je roept. Ditmaal een verlag met een lach, een traan en vooral een diep donker randje. Ik wil afsluiten met iets positiefs: Voor komend seizoen hebben we ook onze regelmatige hulp in nood Leon Heijmans vastgelegd als vaste speler van FCB7.
Ploon Knijnenburg, spelersmakelaar
