Hoe hard kan het gaan met de ontwikkeling van D pupillen! Den Bommel D1 – FC Binnenmaas D3
Afgelopen zaterdag stond de wedstrijd tegen Den Bommel op het programma, met de beker competitie speelde we onze eerste wedstrijd tegen hen en deze verloren we vrij kansloos met 3-10. Maar we hebben de afgelopen weken wel een stijgende lijn gezien qua ontwikkeling al gingen de voorlaatste twee wedstrijden verloren en niet door kwaliteitsverschil maar meer door een dip die de spelertjes hadden iets wat eigenlijk inherent is aan D pupillen en waar je als trainer weinig aan kan doen.
Maar goed dan de wedstrijd, na een warming up en nog een goede wedstrijdbespreking waren we er klaar voor en na het eerste fluitsignaal werd direct duidelijk dat ze deze wedstrijd niet nog een keer wouden verliezen, er werd niet alleen keihard gewerkt voor elkaar maar ook met elkaar. Eigenlijk zagen we dat de taken die we als team hadden goed werden uitgevoerd, samen aanvallen, samen verdedigen en niet vergeten om te schakelen, ook de individuele taken die een paar spelers hadden waren goed begrepen, en dit alles resulteerde in een paar goede mogelijkheden, helaas hadden we wat pech met de afronding. Den Bommel kwam er een paar keer goed uit, maar doordat iedereen scherp was onderschepte we vrij snel weer de ballen en probeerde we voetballend er weer uit te komen. In de rust konden we eigenlijk niet anders dan complimenten uit delen en de boel weer op scherp zetten, voordat we terug naar het veld gingen gaven we nog één ding mee “ we kunnen deze wedstrijd winnen maar blijf werken met zijn alle en houd je taken in de gaten”. Deze jongens hebben niet veel nodig en de tweede helft begon weer goed met een paar goede kansen die vooral ook via de zijkanten werden gecreëerd. Dan na snel druk zetten, veroveren we de bal op het middenveld en direct word de zijkant weer opgezocht, dit keer via Olav, de voorzet die volgt is net te kort maar Sam zet goed door en kan toch nog net tussen de bal en de keeper komen, hij houdt het overzicht en speelt Tim Harmsen goed in die de bal rustig en beheerst intikt, stand 0-1 en dik verdiend. Na ongeveer 15 minuten spelen had Robin zoveel gegeven dat we hem moesten wisselen, maar ook Jurgen zat er zichtbaar doorheen, terwijl andere spelers ook steeds meer moeite kregen tegen de mix van eerste en tweedejaars van Den Bommel ( met dit soort wedstrijden zie je dan toch wel het verschil met eerste en tweedejaars). Den Bommel krijgt steeds meer kansen en Sydney redt nog een aantal keer geweldig, helaas is de aanvoerder van Den Bommel doorslaggevend in deze wedstrijd en met nog een minuut of 7 op de klok scoort hij vanaf een meter of 15 een geweldig doelpunt die echt niet te houden was, 1-1. Op dat moment zie je de spelers hun laatste beetje energie geven en we komen er nog een paar keer uit en krijgen nog wat kleine kansen, maar dan 2 minuten voortijd krijgt de aanvoerder van Den Bommel weer de bal en staat gelijk alleen voor Sydney die zijn inzet net niet kan tegenhouden, de bal verdwijnt in het doel en we verliezen de wedstrijd met 2-1. Dan ondanks dat je trots bent als trainer, coach, leider of ouder, zie je de teleurstelling in de gezichten van de spelertjes en terecht, ze hadden dat punt immers zeker verdiend en na wat opbeurende woorden kwam de glimlach en trots weer terug.
Terug denkend aan die eerste wedstrijd tegen Den Bommel die we echt kansloos verloren met 3-10 (en nu gewoon kampioenskandidaat is), kan je niet anders zeggen dan dat dit team grote sprongen heeft gemaakt en veel heeft geleerd, mannen ga zo door jullie zijn goed bezig. De Trainers.
