Binnenmaas 7 – Oud-Beijerland 4 Dank u KNVB
De Heinenoordtunnel was zaterdag afgesloten en wij hadden het geluk dat we thuis mochten spelen. In al zijn/haar wijsheid had de KNVB besloten om dit weekend een streekderby op het programma te zetten, namelijk tegen Oud-Beijerland 4, dat dus evenmin last had van die wegafsluiting. Waar wij overigens wel last van hadden/hebben is een blessuregolf. Met een toch al krappe selectie van 15 man en langdurige blessures voor Rik, Danny (2 weken geleden gebeurd), Youri (sinds vorige week) en de afwezigheid van JC wegens werkzaamheden was het vorige week zondag al bekend dat het weer een makkelijke rekensom (15 min 4 is 11) en een moeilijk op te lossen puzzel zou worden. De inmiddels vaste invalkracht Jesper was uiteraard weer bereid om mee te doen en zaterdagmorgen om 11 uur verklaarde Dave, onze spits van vorig jaar, zich bereid om de 2e helft mee te doen mits hij nog fit genoeg zou zijn. 12,5 spelers dus. Genoeg om de strijd aan te gaan. Niet veel later rinkelde de telefoon en er werd aangegeven dat Jesper nodig bleek te zijn bij de A1… Toen Dave ook nog belde dat hij verkeerd terecht was gekomen en amper meer kon lopen waren 1 uur voor de aftrap weer even ver als zondag, nog steeds/weer 11 man dus. Gelukkig hoorden we even voor 2 uur dat Jesper toch met ons mee mocht doen en om half 3 gaf Yannick aan ook nog wel een helftje mee te willen spelen. Pfffffffffffffff wat een opluchting. Uren inzet worden dan uiteindelijk toch nog beloond en met 12,5 spelers konden we vol aan de bak. Rock kwam rechtstreeks vanuit zijn werk en was aan de (te) late kant, Yannick zich nog moest omkleden en de vlagger/reservespeler van Oud-Beijerland had een lekke band (en stond daarna in de file op de provinciale weg). Zo begonnen beide ploegen zonder wisselspeler/grensrechter aan de wedstrijd. Wij stonden overigens op plaats 3 met 6 uit 3 (na de afgelopen 2 weken met 4-2 en 2-4 gewonnen te hebben) en Oud-Beijerland stond een stuk lager met 2 uit 2 (na 2 maal met 3-3 te hebben gelijkgespeeld tegen sterke ploegen). Het was dus bij voorbaat moeilijk om een goede voorspelling te doen, maar gezien de uitslagen van beide ploegen zou een doelpuntrijke wedstrijd wel het meest logisch zijn. De wedstrijd brandde in ieder geval niet gelijk los en de eerste 20 minuten was er slechts 1 kans te noteren, die was voor de bezoekers, maar Boyan redde knap. We speelden erg geduldig, slim en gingen niet mee in het tempo van Oud-Beijerland. Inmiddels hadden wij wel een vlagger, want ondanks het feit dat hij geblesseerd uitviel bij de A1 ging Tommy Pot gewoon vlaggen bij het team van zijn vader. TOP. We speelden dus lekker ons eigen spelletje en halverwege de 1e helft was daar toch ineens DE kans op de 1-0. Richard brak door op links, legde de bal panklaar op Pietertje die er wederom in slaagde een niet te missen kans te missen. De keeper grabbelde naar de slecht ingeschoten bal, grabbelde nog eens en nog eens om uiteindelijk een halve meter achter de doellijn de bal weg te werken tegen de arm van Pieterje. De scheidsrechter wees naar het midden, wij juichen, maar dat bleek ten onrechte. Hij wees niet naar het midden vanwege een doelpunt, maar vanwege een handbal. Dan kan je wel gaan klagen dat de bal over de lijn is, de scheidsrechter er te ver afstaat en dat er geen grensrechter staat, maar wanneer je de bal tegen (of door) de touwen schiet dan is er geen discussie mogelijk. Even later hadden we een penalty verdiend toen Richard werd vastgehouden binnen de 16, alleen kregen we de penalty niet. Maar we kwamen we ook 2 x goed weg toen Oud-Beijerland eerst de paal raakte en daarna toen uw verslaggever hun spits (die overigens binnen de 16 viel) net buiten de 16 neerlegde. Ook dreigde Oud-Beijerland nog een keer gevaarlijk te worden, maar een sprint van Raymond over 50 meter en een supersliding voorkwamen een grote kans (deze MOEST gewoon in het verslag). Na wederom een goede aanval van ons zat het nu wel een keer mee, een Oud-Beijerlandse verdediger wilde een voorzet van links wegknallen, raakte de bal verkeerd en onhoudbaar vloog de 1-0 in de hoek. Hoppa, gerechtigheid, We lieten Oud-Beijerland daarna gewoon de bal en kozen onze momenten. We tikten prima en na een aanval uit het boekje werd in 5 seconde tijd met 5 bal contacten 70 meter overbrugd. Pietertje bediende ditmaal Richard en die liet aan Pietertje zien hoe je zo’n bal tegen het net ramt, 2-0. Tot aan de rust gaven we niets meer weg en konden met een goed gevoel ‘ aan de thee’. In de rust werd de vraag gesteld wie er wilde wisselen, maar ja, u raadt het al, als er zo goed gespeeld wordt wil natuurlijk niemand er uit. Roger was aan de beurt, die maakte plaats voor Yannick en ik offerde me wel weer op plaats te maken voor Louis. In de 2e helft bleek Oud-Beijerland toch wel vrij aardig te kunnen ballen en hadden we het een stuk lastiger. We speelden net iets te aanvallend en gaven te veel ruimte weg. Na een minuut of 10 viel de logische 2-1 die echt al eventjes in de lucht hing. Daarna golfde het spel op en neer en hadden beide ploegen veel kansen om te scoren. Halverwege de 2e helft kwam Rob Verdonk nog even kijken hoe het bij ons ging en dat is meestal het moment dat er flink gescoord gaat worden, zo ook vandaag. Vlak nadat Raymond Reijerkerk uitviel met een liesblessure ging Yannick op de goal van de tegenstander af, hij vergat de bal af te spelen, verspeelde de bal en uit de tegenaanval viel de 2-2. Direct vanaf de aftrap werd Yannick weggestuurd, hij kapte ditmaal zijn directe tegenstander goed uit en schoot snoeihard de 3-2 binnen. Zo zet je dat recht!! En zo ‘knak’ je je tegenstander. Oud-Beijerland was het even kwijt en het wachten was op de 4-2. Die viel gelukkig al snel, een prima corner van Richard werd door de steeds sterker spelende Joffrey heerlijk in de kruising gekopt. 3 minuten voor tijd legde Mike een speler van Oud-Beijerland neer net buiten de 16. De directe vrije trap werd onhoudbaar langs de muur en de kansloze Boyan (die vandaag tot man of the match werd verkozen vanwege een aantal puike reddingen) geschoten en de 4-3 was een feit. Dan vrees je nog een spannende slotfase en een slotoffensief, maar Oud-Beijerland slaagde er niet meer in om nog bij onze goal te komen en zo werd het dus ditmaal geen 4-2, geen 3-3, maar 4-3! Onze 3e overwinning op rij was een feit, een zwaarbevochten verdiende overwinning. We hoopten dat we koploper zouden zijn met 9 uit 4, maar helaas won Vlotbrug ook met 4-3, zodat we ‘slechts’ op de 2e plaats staan. Een positie waar niemand van had durven dromen voorafgaand aan het seizon. Het is echt verbazingwekkend om te zien hoe zeer we vooruit zijn gegaan in een korte periode. Iedereen kent zijn taak, voert die naar behoren uit en het lijkt ook wel alsof iedereen ineens zijn eigen sterke en zwakke punten kent en daar bovendien ook naar voetbalt. Geen gekke acties meer, geen rare diepe ballen, niet te veel lopen en bovenal: geen gezeik! Binnenmaas 7 is ineens een heel sterk TEAM. Jesper en Yannick (en Tommy ook!). Hartstikke bedankt voor jullie bijdrage en Cees Goud en Derk van der Laan: jullie ook bedankt voor al jullie inspanningen van de afgelopen week/weken! Het bleef nog lang onrustig in Binnenmaas en omstreken!
Ploon Knijnenburg, spelersmakelaar (zonder budget).
