Binnenmaas 7 – Melissant 2 fase 2 expiriment
Na de bemoedigende wedstrijd van vorige week (met een tegenvallend resultaat) besloten we om het expiriment van vorige week toch maar een vervolg te geven. We moesten tegen Melissant 2, waar we (op vorig seizoen na) al een aantal jaren mee in de zelfde competitie speelden. Een gemiddeld wat ouder elftal met een paar zeer goede aanvallers. Bij aankomft op ‘De Lange Weide’ bleek dat elftal (op 1 na) massaal te zijn overgestapt naar de veteranen. Nu wachtte ons een stuk jongere tegenstander. Bij ons waren er een aantal spelers niet, we hadden slechts 12 man en ter elfder uren meldde Rock zich ook nog af. 11 man, geen vlagger… Dan maar even vragen of 2,3, of 4 nog iemand kon missen. Alle 3 de ekftallen hadden slechts 12 spelers en konden niemand missen, dus het was hopen dat we allemaal ‘fit’ zouden blijven. Reimar had ’s morgens al een (1/4?) triathlon gelopen, gefietst en gezwommen en Reimar was 1 van de 11. Afwachten hoe lang die het vol zou houden. Gelukkig had Reimar een triathlon maatje beried gevonden om te vlaggen, ook al kende hij de regels niet. Kortom de voortekenen waren niet positief. En juist dan zijn we op ons sterkst. Bovendien is het grote voordeel van 11 man dat je niemand teleur hoeft te stellen en iederen in de basis staat en dat je ook geen tegenghoals krijgt vanwege positiewisselingen tijdens de wedstrijd. We hebben van te voren goed geanalyseerd wat onze spelers wel en niet kunnen en iedereen kreeg een duidelijk omschreven volkomen heldere opdracht mee. Ik zal het verder niet onnodig lang spannend maken, want dat was de wedsttrijd ook niet! Iedereen voerde zijn taak verrassend goed uit en Melissant zou vanaf de aftrap een kansloze wedstrijd spelen. Het eerste schot op doel zeilde net over (binnen 5 seconde). Na 2 minuten werd Danny K gevloerd binnen ‘de 16’ en ons Fenomeen had dus minder dan 3 minuten nodig omvanaf 11 meter zijn 1e van het seizoen aan te tekenen. We speelden vanaf het begin zeer verzorgd combinatievoetbal, telkens waren er minimaal 3 medespelers aanspeelbaar en er werd geknokt voor iedere centimeter. Melissant wist hier (net als onze tegenstander van vorige week, De Jonge Spartaan 3) geen raad mee. Alleen vergaten we vorige week om ruim afstand te nemen, tegen Melissant vergaten we dat niet. Na een kleine 20 minuten schoot onze triathlon man beheerst de 2-0 binnen na een prima aanval over rechts en niet veel later kopte Richard de ba l na een voorzet van (wederom uitblinker) Rik terug op Roger die de 3-0 binnen liep. Vlak daarna probeerde Roger met een mooie lob van een meter of 20 de keeper te verschalken. Dat lukte op zich wel, maar de bal ging net naast. Dit zeer tot ergernis van Reimar die vond dat Roger de bal had moeten spelen op een medespeler. U raadt het al… tot grote hilariteit van iedereen die getuige was van Reimars commentaar gebeurde nog geen minuut later het volgende: Reimar kwam op een dezelfde plaats als Roger in een identieke situarie (alleen stond er ditmaal echt iemand veel beter voor!). Ook Reimar probeerde het zelf…. U raadt het al… MIS!!! Het maakte allemaal niet uit, want we waren zo veel beter.Na 40 minuten begonnen de eerste tekenen van vermoeidheid zich aan te dienen en kwam Melissant eindelijk eens een keer in de buurt van onze 16, die opling leverde geen enkele kans op. In de 2e helft kwam Leon ons versterken. Hij kwam er in voor de vandaag uitstekende Potje. Dat Potje ‘de klos’ was had alleen te maken met de positie waar Leon normaal gesproken speelt en het feit dat we niet te veel positiewisselingen wilden. Melissant trok de lijn van de laatste 5 minuten voor de rust door en had wat meer spelaandeel. De verdediging stond vandag wederom als een huis, mede vanwege het wederom geweldige middenveld. Pas na 65 minuten kreeg Melissant de 1e corner, maar toen stond het inmiddels al 4-0, na wederom een doelpunt van Roger, na wederom een schitterend aanval over veel schijven. Dat Melissant 10 minuten voor tijd nog een eretreffer mocht maken was maar een heel klein dompertje op de feestvreugde. Spanned werd t nooit. Sterker nog; Danny had nog 5-1 en 6-1 moeten maken, maar hij besloot toch maar liever een gooi te doen naar de eretitel ‘Pietertje van de maand september. De 4-1 eindstand was mooi en dikverdiend, proef geslaagd. Plan uitstekend, uitvoering een 9! Pas op het eind, nadat diverse spelers bij ons helemaal op waren werd er soms een beetje uit positie gelopen. We hebben 90 minuten met zijn allen geknokt voor wat we waard waren; en dat bleek heel wat te zijn! Omdat Danny verzuimde de score naar 6-1 te tillen moeten we zaterdag met mimimaal 2 doelpunten verschil bij het sterke NSVV winnen om zeker te zijn van de volgende ronde, waar anders een overwinning met 1 doelpunt volstaan had.. Zonder Danny, Youri en Rik missen we een hoop loopvermogen en zal het een zware dobber worden. Het wordt weer hard puzzelen om aan voldoende mensen te komen en een goed strijfplan te smeden. Zaterdagavond was het nog nagenieten, zondag zijn de voorbereidingen voor NSVV uit al begonnen! Daarover later meer.
Ploon Konijnenburg spelersmakelaar.
